Grand canyon

Vandaag aangekomen in Seligman aan de route 66.

Maar eerst, er is heel veel gebeurt in de laatste 48 uur. Laten we beginnen. Van onze RV campground in mount carmel zijn we vertrokken richting de grand canyon. Eerste tussenstop was de horsebend shoe  in Page. Daar waar de coloroda river een bocht maakt van bijna 180 graden. Aldaar aangekomen was het een hike van bijna 1,2 mile naar de bend. Beetje op en af en weg en weer maar heel goed te doen. We hadden een boyke mee want was op de parking best een koude wind maar zonnetje scheen dus goed te doen. Na een goed half uurtje aangekomen bij de bocht. Bijna 300 meter onder ons maakte de colorado river een hoefijzerbocht. Hele mooie foto’s kunnen maken maar als je ziet wat de mensjes doen om een mooie selfie te maken. Eigenlijk waanzin. Tot op de rand staan en dan met selfiestick fotokes maken. En er zijn daar al genoeg mensen naar onder gekukeld. Maarja . Wat weer opvalt is dat bijna de helft van de mensen die we onderdbane tegenkomen cheneeskes zijn. Hebben die soms grote vakantie? Zijn we met de vlieger in het verkeerde land uitgestapt. Na een zelf gemaakte lunch te hebben opgegegeven weer terug naar ons beast gewandeld. Het zonneke scheen alweer feller dus boyke uit en in t-shirt terug gelopen. Terug in de camper de tomtom ingesteld naar de grand canyon. Was nog best een stukje rijden. Onderweg door cowboy en indianenland of was het omgekeerd? Indianen en cowboy land. In ieder geval een groot gedeelte door het navaro indianen gebied. Nog ergens gestopt bij een paar winkelkes, een tankstation en ene burgerking. Een dan de winkels had een mooie collectie indianen spullen. (Oh ja vergeten te vertellen op onze laatste stop hing een origineel indiaankostuum of hoe moet je dat noemen? Kostprijs $4500 zonder tax en fee.) ze hadden er mooie handgemaakte indianen t-shirt of hemde. Maar ook hier geen indianenprijzen. $185  vonden we best prijzig. Niks gekocht en doorgereden naar grand canyon waar we net voor het donker aankwamen. Park binnen gereden doorgereden naar het visitors centrum dan natuurlijk al gesloten was maar gelukkig kwamen we een rangermeiske tegen en die meteen gevraagd naar rv campgrounds. Een paar mile verder was nog plaats genoeg. Voor de kenners onder ons, we bevonden ons op the south rimp. De north rimp was dit deel van het jaar al gesloten. We bevinden ons op een hoogte van ongeveer 2100 meter. De north rimp is ongeveer 1000 feet hoger. (Das 300 meter hoger reeds ‘red’) ingecheckt plaatsje gevonden op de campground, alles opgehooked en ons etenke voor de avond klaargemaakt. Voldaan gaan slapen maar niet voordat we de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen hadden. Het zou gaan vriezen die nacht dus alle kraantjes open gezet, de chaufage aanzetten en daarna slapen. Trip trip deed het water de hele nacht, trrrrr als de pomp van het water aansloeg, brrrr als de verwarming aansloeg. Slecht geslapen al met al. Tegen 8 uur opgestegen, lekker ontbeten met eigengemaakte american pancakes door Jos eigenhandig gebakken, 1 fl oz beslag in de pan en smullen maar. Ze waren super lekker. Daarna klaar maken voor onze tocht langs de south rimp. Goeie schoenen aan, foto machienes mee, walki talki stokken genoeg drinken mee en of we go. Busje gepakt naar uiterste zuiden en plan was dan om boven langs de rim te lopen. Was prachtig weer weer. Zonnetje heeft ons nog geen dag in de steek gelaten. Dus onze hike kon beginnen. Een easy one met lientje haar pootje en marleen hare hoogtevrees. Qua hoogte viel het wel mee, de colorado river lag een goede mile onder ons, dus qua hoogte keken we ongeveer 1609 meter omlaag. Spectaculaire uitzichten en bij elke bocht was de canyon weer anders. Ander licht, andere schaduw, ander uitzicht. Echt genoten van de prachtige natuurschoon. Onderdbane nog een goose tegengekomen. Je weet wel een rendier dan voor de kar van santeclaus loopt. Vele miles gewandeld langs alle spectakel uitzichtpunten aan de zuid zijde. Voldaan na een uurtje of 5 terug in de camper. Na een kleine maaltijd het park uitgereden en al een aantal miles gemaakt richting lake havusa. Ikke weer stukje gereden en laatste 20 mile over de route 66 tot waar we nu zijn. Voila, dan waren onze avonturen van de afgelopen 48 uur.

weer een lang verhaal en misschien morgen weer meer weer.

oh ja, mocht het zijn opgevallen voor de aandachtige lezers, er staan bewust een aantal fouten in deze blog. (Ik tel er toch een 8 tal bewuste fouten). Wie gaat ze allemaal vinden? 
 

cu all folks and tot next time.