Grand marnier

Dag volgers,

we hebben onze terugreis ingezet. Een camping voor een paar dagen in Piemonte. Prachtige omgeving met uitzicht op de grand marnier. Een hoge berg van 2642 meter hoog net over de grens in frankrijk.  Meteen de prijsvraag: hoe heet deze berg waar we zicht op hebben. Natuurlijk heet die niet de grand marnier maar het lijkt er wel op.

Op deze camping blijven we toch niet lang staan. Morgen vertrekken we hier weer op zoek naar iets beters.

Nog iets om over te schrijven in Levanto. Een boottochtje naar cinque terre. Gisteravond om 17u30 vertrokken op de camping om naar ons bootje te gaan. Effekes stappen en daar zagen we de bootjes al liggen. Ons aangemeld en we kregen een bootje toegewezen van captein Marko en Linda. Schoenen uit en we mochten boarden. Onze plaatsjes aan de waterlijn gevonden. Mooi. Er kwam nog een gezinnetje met 2 kids aan boord en nog twee koppeltjes. Bootje vol. Vertrekken maar. Captein was een joviale man, gebruinde huid, bare foot en alleen een zwembroek en zonnebril op. Bleek al 65 jaar oud te zijn maar dat was hem niet af te zien. Linda een joviaal meisje die ook al veel had meegemaakt en gezien van de wereld. Beide kwebbelde er lustig op los. Marko in het italiaans engels en linda was heel goed te verstaan. De zee was niet vlak en er was al wat wind opgekomen dus waren al wat golfjes oppe zee. We moesten eerst een eindje de zee op en bootje schudde lekker op en neer en weg en weer. Achter de grote rots naar links of in zoals goede zeestuurlui zeggen bakboord. Nog stukje varen en bij de boei weer naar bakboord richting de 5 dorpjes. Prachtig om te zien vanaf de zee. Dit zijn de fotoprentjes die je overal vindt als ze praten over Cinque terre. Zonlicht geeft een mooie lichtinval samen met de schaduw van de bergen. Veel foto’s maken. Na het eerste dorpje krijgen we de tijd om een swemmeke te doen in de zee. Via trappetje konden we de boot verlaten en in heerlijk warm water lekker zwemmen. Toppie. Lientje en ik heerlijk gezwommen. Was een soort baaitje dus weinig last van de golven. Na een klein kwartiertje weer aan boord geklommen verder naar de volgende 4 dorpjes. Prachtige views op de dorpjes. Echt top om de dorpjes te zien vanaf de zee. Prachtige kleuren. En Marko en Linda bleven maar vertellen. Marko opgegroeid in cinque terre. We konden hem alles vragen en kregen altijd uitgebreid antwoord. Linda begon happies klaar te maken. Prosecco werd geopend en het werd steeds gezelliger aan boord. Na de derde fles hadden we het laatste dorpje (of is dit het eerste dorpje) gezien en keerden we om. In het eerste dorpje nog de baai in gevaren. Leuk. De zon stond nog net boven onze berg maar bewolking en de wind begon toe te nemen. Motorke werd beetje harder aangezet om wat meer vaart te maken. Je zag Marko bezorgt naar boven kijken. Achter hem kijken. Hij keek steeds bezorgder leek het wel.  Moesten toch nog zeker een uurtje terug varen naar Levanto. Marko vertelde dat die bewolking over de bergen iets was wat ze normaal in November zagen. Niet normaal voor de tijd van het jaar. Ondertussen verteld Linda dat de boottour van morgen gecanceld ging worden vanwege te slecht weer en te hoge golven. Marko was een goede captein en manoeuvreerde vakkundig over en tussen de golven door. Na een goed uurtje gelukkig nog veilig het haventje bereikt in Levanto. Een prachtig boottochtje van ruim drie en half uur. Om 21u30 van boord gegaan.

Was een prachtige tocht die we iedereen aan kunnen raden. Was vele malen beter dan ons tochtje met de trein langs te dorpen. Vanaf de zee konden we ook de verschillende hiketochten langs de rotsen en de zee goed onderscheiden. Eentje leek ons wel goed te doen maar dat was waarschijnlijk 1 van de 2 die gesloten was. (Twee gemakkelijke tochten waren dicht)

allee dat was het weer voor vandaag en gisteren. Morgen weer door der sweiss dus gene internet daar.

de laatste keer afsluiten met een grote CIAO