New York dag 4

30 april 2018 - New York City, Verenigde Staten

Dag allemaal, beste volgers,

Vandaag onze laatste dag in NY. Wat een roller coaster de afgelopen dagen. Zoveel indrukken, zoveel gezien, bucket list bijgewerkt. Fantastische ervaringen. Alleeee, onze laatste dag. Wakker geworden met moeie voeten, pijn aan de benen, nog veel te doen, douchke, ontbijten, koffer inpakken om tegen 8:30 in de bus te gaan zitten. He, hebben we de wake-up call gemist??  Het zal wel. We zitten in de bus. Samen met onze koffers en de rest van de groep. Op weg naar Wil, onze hottie. Wacht effe dat klopt niet helemaal, op weg naar Harlem en de Bronx vandaag en gewoon Wil ophalen. Op 48 en 8  ( de volgers begrijpen nu wel dat dit de hoek van street 48 en avenue 8 is, voor de niet volgers, zie dag drie voor de uitleg over de streets en de avenue en zo red.) wachten we op Wil. Oei, onze reisleider krijgt een text message (sms red.) wat is er mis, er heerst een gespannen sfeer, komt Wil niet? Wat is er gebeurt....ah gelukkig, some problems with the metro, 5 more Minuits. Maar we staan op een plek met de bus  waar dat eigenlijk niet mag. Dan maar een klein tourke over times square, een laatste keer naar de Lichtjes. Wil heeft zich bij ons gevoegd, oefff wat zouden we zijn zonder een goede reisgids. Wil is zeer relaxed, verteld weer honderd uit over zijn NY. Nou ja ZIJN NY samen met nog. 7.999.999 mensen dan. We gaan naar de grootste kerk van  NY. Er kunnen 3 empire state buildings in deze kerk  ( amerikanen vinden dit leuk om dit soort vergelijkingen te maken om iets groots aan de duiden.red.) idd een grootste kerk en we hebben geluk er is juiste een messe bezig (messe is een mis red.) we mogen helaas geen foto's maken gedurende de messe......dat zullen we nog wel eens zien. Na een reeks mooie fotos gemaakt te hebben zitten we in de bus op weg naar de monument van general Grant die hier samen met zijn vrouw in het mausuleum ligt opgeborgen. We hebben geluk, hij is vandaag precies 196 jaar geleden gestorven en er komen mannekes en vrouwkes in klederdracht op de viering af. Er hangen grote vlaggen en het is druk. General Ulysses Simpson Grant was een Amerikaans generaal en opperbevelhebber van de Noordelijke strijdkrachten tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Hij was de 18e president van de Verenigde Staten van 1869 tot 1877 en diegene die de slavernij heeft afgeschaft ( een foutje van den Wil, het si 196 jaar geleden dat hij geboren is het is den antwerpenaar vergeven red.) daarna op weg naar een andere messe. Een gospel messe wel te vestaan. We zijn benieuwd. We worden zeer hartelijk ontvangen door de aanwezige priesteres. Ze doet veel goed werk in Harlem, helpt ontspoorde kids weer op het rails en we hebben geluk, is een messe speciaal opgevoerd voor en door kids. We mogen achter in de kerk plaatsnemen, halleluia Er zitten een tiental andersgekleurde mensen, laten we ze voor het gemak even zwarten noemen. Vooral oudere zwarten, ik voel me eigenlijk een beetje een binnendringer in hun cultuur en messe. De drummer start, de zangers beginnen te zingen (anders waren het geen zangers natuurlijk red.) piano erbij, leuk, enkele oudere zwarten beginnen te dansen, Amen kids doen goed mee, er komen meerdere mensen de kerk binnen. Loopt al met al redelijk goed vol al zijn wij met de meerderheid. Wat opvalt is dat alleen de oudere zwarten dansen en de jongere blijven zitten. Hopelijk is de gospel mis niet ten dode opgeschreven, in deze gemeenschap doen ze in ieder geval hun best om de traditie in stand te houden door de kids erbij te betrekken, Halleluia Amen. We worden in het frans toegesproken ( eh hallooo belgie is een tweetalig land er wordt door de meerderheid nederlands gesproken, denk niet dat deze mensen dat weten red.) na de messe in de bus op weg naar de bronx. Eigenlijk is hier niet veel te zien en sommige buurten in de bronx worden nog steeds beheerst door de gangs. Sfeerloze hoge woontorens, sociale woningbouw waar je mag huren aan slechts 600€ per maand mits je kan aantonen dat je onder de armoedegrens leeft. Geen gezellige buurt en best gevaarlijk. Wat komen we hier doen???? Natuurlijk yankee stadion, iedereen kent het symbool NY waarbij de N en de Y over elkaar heen liggen. Niet het symboll van NY maar van de baseball club New York Yankees. Wie kent ze niet, de bekendste natuurlijk Babe Ruth, een sportlegende in de states. Even naar binnen in de gadget store. We komen alledrie buiten met een mooie baseball cap. Handig toch zo'n creditkaart. Nog maar een paar uurtjes te gaan, na de lunch worden we nog even losgelaten in Harlem op de 125ste street. Niet zoveel te beleven behalve dan een mens die achter een andere mens aanrent al roepend "gimmy back my phone, gimmy back my phone" veel politie autos met loeiende sirenes, ambulances idem dito. Welkom to Harlem. We stappen in de bus en laten via Washington bridge NY definitief achter ons. Nog een laatste blik op de skyline. In ge checked, we hebben mooie ruime plaatsen in het vliegtuig, na een lekker diner op het vliegtuig maakt Kirsten mooie fotos van de zonsondergang en drie uurtjes later maakt Kirsten mooie fotos van de zonsopkomst. We zijn thuis. Snel naar de auto (nou ja snel, wel eerst de auto terugvinden op de parking, is moeilijk als je aant zoeken bent op de verkeerde twee verdiepingen.red.) allee we zijn thuis de jetlag aan het verwerken. 

Alvast bedankt aan de volgers die me hebben gevolgt tijdens onze trip

Foto’s

4 Reacties

  1. Jos Mellaerts:
    30 april 2018
    Welcome back luitjes :-)
  2. Mia Brands:
    1 mei 2018
    Welkom thuis rust nu maar lekker uit ,en van deze indrukwekkende reis ,tot ziens of horens ,
  3. Ingrid:
    1 mei 2018
    Welkom terug en bedankt voor de leuke blogs! Je hebt schrijftalent! Moet je iets mee doen! 👍 En hoe gaat het met de jetlag? Fijn om nog een weekje vakantie te hebben en lekker uit te rusten! 😘😴😴😴
  4. Johan Ghesquiere:
    2 mei 2018
    Mooie tekstjes, jammer van de foto's die ontbreken. Maar ik versta heb. Wat je ziet kan je moeilijk vast leggen, zeker als het immens is